Gdybym miał jednym słowem określić „Ostatniego Jedi”, byłoby to: rebeliancki. Niezwykle odważny w swoim buncie, ale, jak sam uczy, taka postawa nie zawsze spotyka się ze zrozumieniem, bo też nie zawsze jest tego zrozumienia godna.
UWAGA: TEKST ZAWIERA SZCZEGÓŁY FABUŁY „PRZEBUDZENIA MOCY” i „OSTATNIEGO JEDI”.
Zadawaliście sobie kiedyś pytanie, kim jesteście w grze? W jaki sposób gra wykorzystuje Was jako graczy w akcie narracji? Kim jesteśmy w opowieściach snutych przez gry? Z pozoru najtrafniejszą odpowiedzią wydawałaby się ta sugerująca, że bohaterem, którym sterujemy, ale to nie zawsze jest to takie oczywiste i nie zawsze oznacza to samo. A jeśli nie jesteśmy bohaterem, to kim? Obserwatorem? Narratorem? A może bogiem?
Kiedyś myślałem, że gry wideo są dwunastą muzą, ale to nieprawda. Tak naprawdę wyrżnęły one pozostałe muzy niczym Kratos, bohater serii God of War, wyrżnął panteon greckich bogów. Szkoda tylko, że tego zwycięstwa nikt nie zauważył.
Buntowniczy, demaskatorski, anarchistyczny i rewolucyjny felieton zainspirowany „INSIDE” – hitem lata 2016 w kategorii gier niezależnych.